اقسام حقوق مالی

1-    حقوق اصلی: اختیار استعمال و انتفاع از چیزی به طور ناقص یا کامل.
2-    حقوق تبعی: حقوقی است که به موجب آن عین معینی و ثیقۀ طلب صاحب حق قرار می گیرد و به او حق می دهد که درصورت خودداری مدیون از پرداخن دین طلب خود را از آن محل استیفا کند.

تفاوت مهم این دو: حق عینی تبعی حق مستقلی نیست و درصورت پرداخت دین از بین می رود ولی حق عینی اصلی تابع هیچ دینی نیست و اصالت دارد.
حق دینی: حق دینی حقی است که شخص نسبت به دیگری پیدا می کند و به موجب آن می تواند انجام کاری را از او بخواهد. حقوقی است که اشخاص برذمۀ دیگران دارند. حق طلبکار بر بدهکار. (دائن نسبت به مدیون)
تفاوت حق عینی و دینی:
1-    حقوق عینی از دو عنصر تشکیل شده (صاحب و موضوع حق) و دینی سه عنصر (طلبکار- بدهکار- موضوع حق)
2-    موضوع حقی عینی همیشه یک شیء مادی است که در خارج حاضر و معین است ولی موضوع دینی اختصاص به اشیاء ندارد و ممکن است موضوع انجام کاری یا تعهدی باشد. مثل حق وکالت.
3-    حقوق عینی به دلیل حفظ نظم عمومی محدود و منحصر به تعیین قانون گزار است ولی دینی تابع آزادی قراردادهای خصوصی بین افراد است. مادۀ 10 ق.م
4-    حق عینی در برابر همه قابل استناد است ولی حق دینی فقط نسبت به مدیون قابلیت اجرا دارد.
5-    حق عینی متضمن حق تعقیب است یعنی صاحب آن می تواند مال خود را دست هرکسی یافت مطالبه کند ولی حق دینی متضمن تعقیب در حق همه گان نیست.
6-    حق عینی متضمن حق تقدم برای مالک آن است یعنی صاحبان حقوق عینی متقدم بر حقوق دینی هستند. (طلب آنها طلب ساده است) صاحبان حق عینی حق خود را به طور مستقیم اعمال می کنند ولی صاحبان حق دینی فقط می توانند مدیون را ملزم به ایفای دین کنند.