پیشگیری و درمان قبل از طلاق

مهمترین راه برای جلوگیری از طلاق مشاوره قبل از ازدواج است. اگر با مشاوره و انجام تستهای ازدواج مشخص شود دونفری که تمایل به ازدواج دارند دارای اختلالات روانی و عاطفی هستند و درمان شوند طلاق نخواهیم داشت شخصی که در خانواده ای بزرگ شده که والدیننش با هم مشکل داشته اند و یا طلاق گرفته اند تجربیات تلخی از زندگی زناشویی دارد و در آینده نیزدرزندگی زناشویی اش دچار مشکل خواهد شد. تعداد زیادی از زوجین بدلایل مختلف ، خواستار طلاق بوده اند ولی بعد از مشاوره و در اثر حل شدن عللی که بخاطر آن جویای طلاق بوده اند،زندگی شیرینی را شروع کرده اند. برای مثال : آقایی که بعد از طلاق دچارافسردگی  شده بود برای درمان فسردگی اش مراجعه کرد، وقتی از او علت طلاق را جویا شدم اظهار داشت که همسرش وسواس شدیدی داشته و در پاسخ سوال من که آیا دوست دارید دوباره به زندگی بر گردید گفت در صورت درمان مشکل همسرش ، می خواهد دوباره زندگی با او را از سر گیرد. پس از درمان همسر با تکنیکهای خاص و زوج درمانی ، هم اکنون بخوبی با هم زندگی می کنند.

 

یکی از پیچیده ترین سوال هایی که درباره ی طلاق پرسیده می شود این است که چرا بسیاری از افراد در آغاز زندگی تفاهم کامل دارند اما پس از چند سال در لاک خود می ‌روند و دیگر کاری به یکدیگر ندارند و یا چه عواملی باعث می ‌شود که کانون یک خانواده به سوی تنهایی و بی‌تفاوتی سوق داده شود ؟

کارشناسان و جامعه ‌شناسان معتقدند شاید بتوان گفت اولین جدایی ها از خود زن و شوهر شروع می ‌شود. می‌ توان گفت وقتی شما عاشقید همیشه به طرف مقابل انرژی می‌ دهید و او را سرشار از احساس خوب بودن می‌ کنید در نتیجه او هم مستعد انرژی دادن می ‌شود طرفین آماده بخشش، تسلیم، گذشت و فداکاری می ‌شوند ولی اگر پس از مدتی یکی در لاک خودخواهی و خودشیفتگی برود و مدام از دیگری انرژی بگیرد طرف مقابل که پس از مدتی از انرژی تهی می ‌شود دیگر تن به فداکاری نمی ‌دهد .

غیر از آن، وقتی زن و شوهر از هم رنجش پیدا می‌ کنند و درصدد رفع آن بر نمی‌ آیند باید انتظار داشته باشند که به زودی رابطه ناخوشایندی پیدا کنند. زوجین در ابتدای زندگی مشترک خود اختلافات به ظاهر کوچک دارند. به عنوان نمونه از نظر فرهنگی، طرز تفکر و نگرش به زندگی با یکدیگر تفاوت‌هایی دارد. اگر این اختلافات رفع نشود و روی هم انباشته شود به مرور ذهن زن و شوهر را به خود مشغول می‌کند و آنان اندک اندک از یکدیگر فاصله می‌گیرند به گونه‌ای که پس از مدتی محبت و صمیمیت روزهای اولیه ازدواج بین آنها کمرنگ می‌شود و اگر تلاش نکنند با گفت و گو و تعامل مشکلات خود را حل کنند و به دیدگاه واحدی برسند، این فاصله بیشتر می‌شود و به طلاق عاطفی می‌انجامد.