حقوق بر همسایگی بخش اول
رشد شهرنشینی و تراکم جمعیت، روابط بین همسایگان را با چالش ها و مسائل حقوقی متعددی مواجه ساخته است. اگر در گذشته روابط بین همسایگان با آموزه های اخلاقی قابل تدبیر بود، امروزه ضروری است حقوق نیز با تدوین ضوابط کارامد سهم خود را در تنظیم صحیح این روابط ایفا نماید. در واقع در جهان معاصر نمی توان صرفا با اتکا به هنجارهای اخلاقی و اجتماعی به عدم بروز اختلاف ومنازعه حقوقی بین همسایگان امید بست بلکه سازوکاری قانونی لازم است تا سوءاستفاده های احتمالی برخی از شهروندان را مانع شده و زمینه را برای شکل گیری جامعه ای فراهم آورد تا حسن همجواری و مراعات حال دیگران آرامش خاطر افراد را تامین نماید.
تاکیدهای فراوان شرعی و احادیث متعددی که در باب لزوم رعایت حال همسایه مطرح شده است نشان میدهد برخورداری از همسایه با حسن خلق و یا محروم بودن از آن، تاثیر مستقیم بر آسایش ساکنین دارد. از نظر عرفی نیز امتیاز هم فرهنگ بودن همسایگان و پای بندی آنان به ضوابط و قواعد شهرنشینی و همسایگی، در انتخاب محل زندگی دارای تاثیر قاطع است. در ادامه به اجمال به این موضوع پرداخته می شود که قوانین در ایران چه تکالیف و مسئولیت هایی برای همسایگان پیش بینی کرده اند و راهکارهای قانونی حمایت از این حقوق چیست؟
